شعر اهل بيت  (عليه السلام )

ای با تمام هستی خود یاور علی ع

در بیت وحی حامی و هم سنگر علی ع

چون شد که در بهار جوانی خزان شدی

ای یاس مصطفی ص گُل نیلوفر علی ع

با دفن مخفیانه ی تو در دل زمین

هفت آسمان خراب شده بر سر علی ع

وقتی نفس به قلب تو پیچید پشت در

می خواست روح، پر زند از پیکرِ علی ع

با تازیانه اجر رسالت به دست تو

تقدیم شد به پیش دو چشم تر علی ع

در لحظه ي غروب غم انگیزِ مرگِ تو

گویی رسیده بود شب آخر علی ع

دست خدایی تو چون از کار اوفتاد

نیرو گرفت خصم ستم گستر علی ع

یارب چه می شود که گذارم به باغ وحی؟

صورت به قتلگاه گُل پرپر علی ع

وقتی که گوشواره زگوش تو شد جدا

افتاد لرزه بر بدن دختر علی ع

ای اولین شهیده ی راه علی ع بمان

آخر به خاطر دل غم پرور علی ع

ای طایر شکسته پر بوستان وحی

اینقدر بال بال مزن در بر علی ع

«میثم» بر آستان ولایت نظاره کن

بی فاطمه شکسته شده محور علی