وَمَا أُبَرِّىءُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ مَا رَحِمَ رَبِّيَ إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَّحِيمٌ

سوره ي يوسف-آيه ي53

من خويشتن را بی گناه نمی دانم ، زيرا نفس ، آدمی را به بدی فرمان

می دهد مگر پروردگار من ببخشايد ، زيرا پروردگار من آمرزنده و مهربان است


بی رحم تـرین دشمنم آمــد به جِدالــم

ايكاش كه ميسوخت دِلِ نفس به حالـم

من را به زمين مي زند اين نفس ستمگر

بــا تـيــر جَـفـايـي كه رهـا كـرد بـه بـالـم

مـي ترسـم اَز ايـن ِكـبـر و غُـرورِ دلِ غافل

مــانــِع بِـشَـود از سَــفــرِِ رو بــه كــمـالـم

اِي كـاش كـه درنـيـمه ي ايـن مـاهِ مُـبارك

تـقديـر شَــوَد لَـحـظـه ي مـطـلـوبِ وصـالـم

اي يـارِ سـفر كرده كجايي كه قـريـب است

غِــفــلـت بِــشَـوَد در هـمـه ي عـمـر وَبـالـم

اصغر چرمي